این عمار

✍️ قلم شخصی
مبحث ما حول سخنرانی‌های مقام معظم رهبری با محوریت اهمیت جامعه‌ی توحیدی بود.
معظم‌له پس از بیان فواید بحث در زمینه‌ی جامعه‌ی توحیدی می‌فرمایند:
باید آنچه لازم است را مطرح کرد، در مورد نبوت مباحث خوب، درست و کاربردی زیاد است.

اما آنچه معظم‌له، بیان آن را مورد نیاز و الزامی می‌دانند، بخشی از فلسفه نبوت و وحی است.

لذا می‌فرمایند:
دین بدون اعتقاد به نبوت معنایی ندارد، چرا که قوام، اصالت و پایداری دین از طریق نبوت است و انسان به‌تنهایی با این خِرد کم و غرائز نفسانی قادر به پیمودن راه سعادت و هدایت نیست. انسان مانند زنبور عسل یا دیگر حیوانات نیست که تا پایان عمر بر طبق غریزه و آنچه در ابتدای خلقتش آموخته، پیش رود. انسان بسیار فراتر از حیوانات است، علاوه بر غریزه دارای خرد است اما خرد نیز به تنهایی قدرت رسیدن به سعادت حقیقی را ندارد. پیامبر عقل را راهنمایی و هدایت می‌کند تا پرورش یابد و سره از ناسره را تشخیص دهد، البته عقل سالم برخی مفاهیم را به عینه می‌بیند و می‌پذیرد اما برخی مسائل از درک و فهم عقل خارج است. لذا نبی می‌آید تا انسان را نسبت به نادانسته‌ها آگاه نماید؛ قرآن نیز کلام حق است و از طریق نبی با آیات پرمغز و پرمعنایش، راه صحیح زندگی را به انسانها می‌آموزد، هر چند فهم ما اندک است و یک‌هزارم معارف عمیق دین را نمی‌توانیم متوجه شویم ولی اگر به ما به این راحتی گفته نمی‌شد نماز را فلان زمان اقامه کن، از الکل دوری کن، فلان مساله را انجام و از دیگری بپرهیز، هدایت نمی‌شدیم. بنابراین با کمی دقت متوجه می‌شویم: دین برای تقویت عقل آمده و او را به جلو می‌راند…
قرآن می‌فرماید: انسان‌ها همه از یک گروه بودند، یعنی از یک سنخ و حواس ظاهر و باطنشان تقریبا در یک راستا و نیازهایشان برابر بود. اما اختلافاتی بین آنها بود، البته اختلافات موجب تکامل است، چرا که برخی حق را بیان می‌کنند و برخی باطل را… پیامبران بعثت نمودند و به مردم مژده امنیت و … و بیم ناامیدی و … دادند تا حکومت فاضل و مدینه صالح تشکیل شود یا راه رسیدن به آن، نشان داده شود؛ کتاب و قانون الهی بین اختلافاتی که انسانها دارند، حکم کند؛ اما در بین کسانیکه کتاب به آنها سپرده شده بود اختلاف به‌وجود آمد. چراکه گروهی از روی تعدی و ستیزه‌گری گمراه شدند؛ تحریف ایجاد کردند حرف دین را زدند و خلاف دین عمل کردند، اما خدای متعال افرادی را که ایمان آورده بودند با اذن و رخصت خود هدایت نمود.

✍️ سلیمان‌پور
برگرفته از کتاب طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن، جلسه‌ی 14