این عمار

بینش توحیدی در زندگی بشر آثار بسیاری در پی دارد، شخصی که به درک عمیق توحید برسد، آن را در جای جای زندگی مشاهده نموده و سعی می‌کند این بینش را در جامعه حاکم نماید، و این ممکن نیست مگر با حاکمی شایسته، با تقوا و دارای بینش توحیدی. چراکه حاکمی با بینش توحیدی، اقشار مختلف جامعه‌ را در مسیر صحیح و کمال پیش می‌برد.
حاکمان شایسته
مبرهن است که با گسترش جمعیت و تشکیل اجتماعات بشری، نیاز به حاکمان شایسته لازم و ضروری است. از نظر شیعه لازم است حاکم شایسته ویژگی‌هایی مانند تقوا، عدالت، عقل، فقاهت، حسن تدبیر، مدیریت داشته باشد. با نگاه توحیدی، حاکمیت و ولایت خدای متعال امری قطعی می‌باشد. در واقع ولی و سرپرست عالم و انسان، خدای متعال است. پس هرکس بخواهد سرپرستی انسان‌ها را داشته باشد و جامعه را اداره کند، باید به اذن خدای متعال و قربه الی الله حرکت کند. در واقع یکی دیگر از مهم‌ترین کارکردهای بینش توحیدی نمود آن در جامعه است، بی‌شک صرف داشتن بینش توحیدی در ذهن و زندگی مردم چندان اثری بر جامعه نمی‌گذارد، بلکه حتی می‌توان چنین ادعا کرد که نمود نیافتن بینش توحیدی در بطن جامعه اثرات مخربی درپی دارد و به‌تدریج انسان را از حرکت بازمی‌دارد، لذا ضروری است، حاکمی شایسته با بینش صحیح توحیدی در بطن جامعه حضور داشته باشد و در جهت اداره و اجرای قوانین و مقررات، برای جلوگیری از هرج و مرج و ناامنی در جامعه تلاش نماید و تا حد ممکن با خاطیانی که قوانین الهی را زیرپا می‌گذارند برخورد شود.
حاکمان شایسته به و ظایف خود در راستای حفظ و ارتقای سلامت معنوی جامعه آشنا و عامل‌اند: در تسخیر قله‌های دانش، امید بخشی و تحیر زدایی، در دسترس بودن، چشم‌پوشی از خطاها، حراست از مرزها، گزینش شایستگان برای مسئولیت‌ها، حمایت از محرو مان و …. (جوادی آملی، ۱۳91، ص۴۳۵. ۴۴۱)
از منظر امیرالمؤمنین علیه‌السلام حاکم شایسته و ظایف و ویژگی‌های خاصی دارد که با توجه به سخنان ایشان به آن می‌پردازیم. در نامه ۵۳ نهج البلاغه امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مالک اشترکه شامل تو صیه‌های مهم فردی و اجتماعی است محتو‌ایاین نامه به شکلی می‌باشد که با توصیه‌های دراین نامه می‌تواند یک نظام مدیریتی را برقرار کند.

سلیمان‌پور