این عمار

قلم شخصی
هر آنچه در این وبلاگ قرار می‌گیرد، اساسا قلم شخصی است و برداشت‌های شخص بنده از بیانات معظم له. جهت دیدن یا شنیدن بیانات اصلی مقام معظم رهبری لازم است به سایت مربوط به معظم‌له رجوع شود.

در جلسات گذشته از ایمان سخن به میان آمد و هجرت کردن برای رسیدن به ارزش‌ها…
و تنبلی، راحت طلبی، سهل‌گرایی و به‌دست آوردن بهشت یکجا جمع نمی‌شود. خدا انسانها را برای انجام کارهایی برمی‌گزیند، لذا امروز این نکته مورد توجه قرار می‌گیرد که ایمان و تن‌آسایی با هم منافات دارند و آنکه مدعی ایمان است، مسئولیتها ئ تعهداتی را پذیرفته و باید در عمل به آن تعهدات جدی و مستحکم گام بردارد.
پس ایمان تعهد اور است یعنی مومنین چون سخن خدا و رسول را می‌شنوند می‌گویند: «سمعنا و اطعنا»، اینان به فلاح یعنی موفقیت می‌رسند. ایمان بدون عمل صالح ایمان نیست، تفکیک قائل شدن بین سخن و فرمانی که از یک مبداء سرچشمه گرفته، یعنی هر جا به نفعمان بود بپذیریم و هرجا مشقت و سختی داشت ترسیدیم ضرر کنیم،همانند معاویه، اسیر هوس‌هائیم.. معاویه تا توانست جلوی فهم مردم را گرفت، آنقدر که ساده‌ترین مجهولات را متوجه نمی‌شدند. او افرادی چون محمدبن شهاب را ساخت تا مردم در نادانی دست و پا بزنند. آنها که می‌ترسند خدا و پیامبر به ایشان ظلم کنند، خودشان ظالمند، این افراد خدا و پیامبر را به حقیقت نشناخته‌اند. داشتن امنیت و امان هم به معنای لم دادن و بی‌عاری نیست.. بلکه باید در سایه امنیت یک گام، ده گام به سوی سرمنزل نهایی و تکامل نزدیک شویم.
اینکه برخی می‌گویند خدا خواست، بد تفسیر شده… خدا راه هدایت را می‌گشاید، از انجا که در اراده آزادیم یکی تنبلی می‌کند و نمی‌فهمد، اگر شما نخواستید، معلوم می‌شود خدا نخواسته! مثال: آتشی فراهم است، علت طبیعی برای سوختن فراهم است، مانعی وجود ندارد، خواستن من و بردن دست موجب سوختن می‌شود… اگر نسوخت چون یا مانعی وجود داشت یا اراده نکرده و …
اینکه گفته می‌شود خدا خواسته به این دلیل است که خدا آفریننده علت‌هاست…