این عمار

بسم الله الرحمن الرحیم
قلم شخصی
سالها پیش نهایت کاری که انجام می دادم این بود که بنشینم پای صحبتهای حضرت آقا و بعد اگر مطلبی از سخنان ایشان در نظرم جالب آمد یا خوب دریافت کردم داخل حلقه‌های معرفتی بیان کنم… احساس می‌کردم وظیفه‌ام رو انجام دادم.. بقیه‌ی راه مربوط به بقیه است… گامهای بعدی بهم ربطی نداره…

از زمانی که سیر مطالعاتی کتب مقام معظم رهبری یا بهتر بگم مجموعه سخنرانی‌های ایشون، به خصوص طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی رو شروع کردم، تازه متوجه شدم کار خیلی عظیم تر از این حرفهاست..
مدتی است با خود می‌اندیشم چگونه می‌توان رسالت سنگینی که بر دوشم هست رو درست انجام بدم…
هر چه فکر می‌کنم، بیشتر به این مطلب پی می‌برم که این بنده‌ی حقیر توانایی نداره… مگه انسانی که به آه و دمی متصله، چی‌کار می‌تونه انجام بده؟
اما مدام ندای خدا در گوشمه…
صدا می‌زنه…
بیچاره مگه تا الان کی به اینجا رسوندت؟؟؟
حرکت کن همراهت هستم… جلوت رو نگاه کن دستهام رو می بینی که آماده است تو رو به جلو بکشونه…
هرگاه عقب عقب رفتی و نزدیک بود بیفتی … این دستهای منه که تو رو حفظ می‌کنه و نمی‌ذاره به منجلاب بیفتی…
پس حرکت کن…
حرکت کن و ببین که چه رقم خواهد خورد…
خدایا یه وسیله‌ام…
یه وسیله…
پس هوام رو داشته باش..
کمکم کن فکرم، تصمیمم، اراده، عمل و رفتارم همه و همه در همه‌ی عرصه‌های زندگی برای تو باشه ولا غیر …
اینطوری یقین دارم درست عمل کردم…
پس مثل همیشه..
به امید تو…
یا علی